In elke cultuur lijkt er een verbod op incest aanwezig te zijn. Omwille van die universaliteit wordt het incesttaboe dan ook vaak beschouwd als een van de oudste en belangrijkste morele regels. Volgens de Finse antropoloog Edward Westermarck (18621939) ligt een geëvolueerde psychologische vuistregel aan de basis van het feit dat er, enkele uitzonderingen buiten beschouwing gelaten, overal ter wereld een incestverbod is ontstaan én blijven bestaan. De empirische toetsing tot op heden, via diverse veldstudies en psychologische onderzoek, houdt zijn hypothese sterk overeind. Nieuwe bevindingen alsook de nood aan verdere theoretische verheldering tonen echter aan dat het nog steeds gaat om een dynamisch en veelbelovend onderzoeksgebied. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.