Vijftien jaar lang had hij zijn dochter niet gezien. Ook met zijn broers had hij al jaren geen contact. Hij verlangde ernaar weer met hen in contact te komen, maar had nooit de moed de eerste stap te zetten. Misschien zouden ze hem afwijzen. En hoe zet je eigenlijk die eerste stap? In het Verbetertraject Sociale Participatie kwam zijn wens aan het licht, toen hij met zijn begeleider over sociale contacten sprak. Ze hadden voor dat gesprek wat meer tijd genomen dan anders. De begeleider hielp hem om stap voor stap dichter bij de vervulling van zijn wensen te komen. En met succes. Zijn dochter is opgespoord en heeft gereageerd op de brief die hij haar heeft geschreven. Ze belt hem nu regelmatig. Met zijn broers heeft hij weer schriftelijk contact. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.