Als gelovige en theoloog ben ik gewend opvattingen toegeschreven te krijgen die ik helemaal niet heb. Toen medestudenten van mijn dochter, die biologie studeerde, ontdekten dat haar vader theoloog was, meenden nogal wat van hen dat wij voortdurend onenigheid hadden over Darwin en de evolutietheorie. Blijkbaar wisten zij niet dat het creationistisch anti-Darwinisme een typisch protestants verschijnsel is dat bovendien in hoge mate een sociale, en geen religieuze achtergrond heeft. Toen zij hun bachelor behaalden gaf ik mijn dochter en een stel van haar vriendinnen het fascinerende boek Darwins kladjes van de Vlaamse anglist Dirk Van Hulle cadeau. Daarin wordt inzichtelijk hoe Darwins strijd om zijn visie op evolutie goed geformuleerd te krijgen, in tal van opzichten verbonden was met het debat over de interpretatie van de wereld in de Victoriaanse literatuur. Mijn hoop was dat zij zouden gaan inzien dat ook natuurwetenschap onderdeel is van de cultuur en daarom beïnvloed wordt door visies op de wereld, en zelf op zijn beurt wereldvisies beïnvloedt. Een wereldbeeld berust nooit uitsluitend op wetenschappelijk onderzoek, omdat het mede wordt beïnvloed door onze eigen visie op ons eigen leven. Het gaat ook over ons. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.