Veertig jaar psychiatrie Een wat melancholiek stemmende Werde-gang door de psychiatrie van de afgelopen veertig jaar ]an Pols, psychiater, opleider psychiatrie in Licht en Kracht in Assen, auteur van het proefschrift Mythe en macht en niet te vergeten jarenlang filmrecensent voor het Maandblad Geestelijke volksgezondheid, beschrijft in Veertig jaar psychiatrie de ontwikkelingen in zijn vakgebied in de afgelopen decennia. Dit aan de hand van zijn eigen ervaringen als behandelaar, vernieuwer en opleider. Interessant, Pols is een vaardig verteller, en relevant want als er bij één medische discipline sprake is geweest van opeenvolgende paradigmawisselingen in de afgelopen vijftig jaar, is het de psychiatrie wel. Hij heeft het van binnenuit meegemaakt. Principieel dienstweigeraar Pols vervult als principieel dienstweigeraar en pas afgestudeerd arts begin jaren zestig zijn vervangende dienstplicht in het Rijksasiel voor psychopaten in Avereest, een instelling voor dwangverpleging van tbr-gestelden en raakt in de psychiatrie geïnteresseerd. Het instituut kan, zoals hij zelf zegt, het beste gekenmerkt worden als een straf/werkkamp. Aan de hand van enkele persoonsbeschrijvingen van patiënten maakt Pols duidelijk dat de tbr-maatregel in die tijd wel heel gemakkelijk opgelegd werd en dat ook hij zich na korte tijd afvroeg welk doel zo'n terbeschikkingstelling diende. In elk geval geen therapeutisch doel. Veel patiënten hebben een fysieke aandoening zoals de ziekte van Alz-heimer; andere patiënten hebben een hersenbeschadiging ten gevolge van een ongeluk. Prachtig zijn zijn patiëntbeschrijvingen waarbij de klassieke psychiatrische ziektebeelden zoals de pseudologia fantastica, de narcistische persoonlijkheid, en kleptomanie prominent naar voren komen. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.