Magazine Logo

Had ik maar een mongool

Jeanne Luijten

Ouderschapskennis

Ouderschap van een kind met een lichte verstandelijke handicap is zwaar ouderschap. LVG-kinderen lopen een groot risico gedragsproblemen te ontwikkelen, en ouders lopen het risico door hulpverleners en zorgaanbieders te worden beschouwd als de veroorzakers van die problemen. Ouders zijn kwetsbaar in hun poging zicht te krijgen op de handicap van hun kind en door de jarenlange extra inzet die van hen gevraagd wordt. Het is voor hen moeilijk te beoordelen of de handicap van hun kind adequaat is onderzocht en welke vragen onbeantwoord zijn gebleven, en veel leed wordt veroorzaakt door gebrek aan kennis over ouderschap en handicaps bij hulpverleners. Het perspectief van de ouders dient serieus te worden onderzocht, en de ouderbegeleider moet leren de onbekendheid van de handicap te verdragen en ouders te helpen ook die realiteit onder ogen te zien. Trefwoorden: lichte verstandelijke handicap (LVG), ouderbegeleiding Jeanne Luijten is ouderbegeleider bij Aventurijn, dagkliniek Kinder- en Jeugdpsychiatrie van de Zonnehuizen te Zeist. Daarnaast zelfstandig werkzaam als docent ouderbegeleiding. Adres: Zonnehuizen Veldheim-Stenia, Utrechtseweg 69, 3704 HB Zeist, tel: 030- 69 45 300 E-mail: JeanneL@veldheim-stenia.nl Inleiding Meer dan andere handicaps, is een lichte verstandelijke handicap voor ouders een bron van zorg en verwarring. In de beslotenheid van de spreekkamer verzuchten zij soms met enige gêne: ‘Had ik maar een mongool’. Vergeleken met andere soorten handicaps springt voor ouders het Downsyndroom er positief uit (Dykens & Hodapp, 2001): het is immers duidelijk wat er aan de hand is en een kind met het syndroom van Down wordt door iedereen als zodanig herkend en makkelijk geaccepteerd. Ouders met een LVG-kind staan wat dat betreft met lege handen: ‘Je ziet niks aan hem. Mijn familie begrijpt niet wat er aan de hand is en denkt dat ik hem verkeerd aanpak/te veel ver-wen/het aan mij ligt.’ Vaak worstelen ouders jarenlang met de vraag wat de handicap van hun kind betekent. Met de verzuchting ‘had ik maar een mongool’ zeggen zij eigenlijk: ik snap niet wat mijn kind heeft, de ene keer kan het iets wel, de andere keer niet: hoe zit dat? Ik doe het nooit goed en ik begrijp mijn kind niet. Hoe moet ik hem grootbrengen en wat zal er later van hem worden? Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.

WTA

WTA (Het Wetenschappelijk Tijdschrift voor Autisme) is een peerreviewed tijdschrift met als doelstelling het bevorderen van de verspreiding van wetenschappelijk gefundeerde kennis over het spectrum van autismestoornissen in het Nederlands taalgebied. De verbreding van het wetenschappelijk fundament is gericht op de verbetering van de positie van mensen met autisme in de samenleving in de meest brede zin van het woord.

Naar de website.



Ouderschapskennis

Ouderschapskennis, voor opvoedondersteuners en ouderbegeleiders, is een tijdschrift voor de studie van ouderschap en ouderschapsproblematiek. De redactie van Ouderschapskennis weet uit ervaring wat de dagelijkse dilemma’s op de werkvloer van ouders, ouderbegeleiders en opvoedondersteuners zijn.

Naar de website



Waardenwerk

Tijdschrift Waardenwerk richt zich op het onderzoeken en ondersteunen van werken aan waarden op drie, onderling samenhangende niveaus: het niveau van de persoonlijke bestaansethiek, het niveau van werk en professioneel handelen en het niveau van organiseren en besturen.

Naar de website



Participatie en Herstel

‘Participatie en Herstel’ is een voortzetting van het Tijdschrift voor Rehabilitatie en Herstel. Het richt zich op ondersteuning van maatschappelijk herstel, sociale inclusie en het tegengaan van maatschappelijke uitsluiting van mensen met een verslaving of met forensische problematiek.


Naar de website