Het voorafgaand artikel van onze Vlaamse collega’s Sander Van de Cruys, Kris Evers en Johan Wageman is een uitermate interessante experimenteel psychologische bijdrage rond autisme en het (cognitief) omgaan met onzekerheid. De kern van hun betoog is dat het brein voortdurend voorspellingen doet over de aard van de omgeving, daarbij verwachtingen schept en deze toetst aan de input, waardoor voorspellingsfouten kunnen ontstaan. Volgens de auteurs is autisme geassocieerd met sensorische overbelasting tijdens het toetsen: er is sprake van een te hoge precisie waarbij irrelevante input toch als mogelijk relevant wordt beschouwd. Eigenlijk verrichten de hersenen van mensen met autisme vruchteloos cognitief werk, want hun cognitieve systeem zou blijven “hangen” in het verwerken van irrelevante details. Met andere woorden, autisme gaat over een overdaad aan betekenis. Als hoofdredacteur van het WTA is het mijn taak om teksten mede te beoordelen op wetenschappelijke validiteit. Daar had ik met de bijdrage van Van de Cruys en collega’s geen moeite mee. Als collega, als medeonderzoeker, zou ik graag via het Forum willen reageren op hun artikel. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.