Mei 1992 start ik als leerkracht binnen het Neveninstroomproject (NIP) in Nijmegen. Ik geef er een baan voor op en ik word gewaarschuwd: ‘Het is een project dus eindig. Het kan één jaar duren, maar niet langer dan vijf jaar. Het is onvoorspelbaar.’ De voortgang van het project hangt af van financiële middelen -toen nog een gezamenlijke verantwoordelijkheid van rijk, gemeente en schoolbestuur. Daarnaast is het afhankelijk van de komst van het aantal kinderen dat binnen de doelgroep valt, de Neveninstromers, kinderen in de leeftijd van 6 t/m 13 jaar die net in Nederland zijn en hier minder dan een jaar onderwijs hebben gevolgd. Als er al sprake is van een constante gedurende al die jaren, dan is het wel de onvoorspelbaarheid. Om de rest van dit artikel te lezen dient u zich in te loggen of te registreren.