Magazine Logo

Er zijn 15 resultaten voor:

Placeholder image

Inhoudsopgave

Inhoudsopgave

1-1-2004 -
Editie 1 - 2004
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Voorwoord

Schrijven. Voor mij een, letterlijk, uit nood geboren bezigheid die uitgroeide tot een multifunctionele hobby. Om een opname op Zon & Schild te voorkomen kreeg ik begin 1998 een PIT-verpleegkundige toegewezen die drie keer per week een uur aan huis kwam en mij met haar onverbiddelijk enthousiasme uit het diepe dal trachtte te sleuren. 'Miss Peptalk' noemde ik haar dan ook en mijn angst steeg tot schrikbarende hoogte toen haar helende bezoekjes na drie maanden, volgens streng protocol, eindigden en ik roemloos ten onder dreigde te gaan.

1-1-2004 -
Editie 1 - 2004
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Luctor et Emergis - Over de wording van rehabilitatie in Zeeland

Emergis is het Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg in Zeeland. Vijf jaren geleden maakte de sector Langdurige Zorg en Wonen (LZW) van Emergis de keuze om de Integrale RehabilitatieBenadering (IRB) in te gaan voeren. Dit artikel geeft een overzicht van de ontwikkeling die de sector LZW heeft doorgemaakt. Met alleen het uitvoeren van een uitgebreid scholingsprogramma ben je er niet. De invoering van de rehabilitatiebenadering vraagt om een zorgvuldig implementatietraject, aanpassingen in de organisatie en een lange adem.

1-1-2004 - Hans van de Voorde, Toon van Meel & Ralph Gillissen
Editie 1 - 2004
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Kant-en-klare ggz - Een reactie op 'Voorbij een omslag in het denken' van Wilma Boevink

In het themanummer 'Ethiek en Rehabilitatie' van Passage (nr. 4, 2003) signaleert Boevink dat rehabilitatie onderscheid maakt tussen ziekte en functioneren of tussen psychisch lijden en het dagelijks bestaan. Dit betekent echter niet dat deze los gezien kunnen worden van elkaar maar dat zij juist alles met elkaar te maken hebben. Ik deel haar visie op dit punt.

1-1-2004 - Scholte Drooger
Editie 1 - 2004
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

REACTIE - Krachtige taal Een reactie op "Rehabilitatietaai. Voortzetting van 'een bescheiden polemiek' "

De reactie van Wilma Boevink in het laatste nummer van Passage van vorig jaar op mijn redactioneel in het septembernummer (nr. 3) vraagt om een voortzetting van de discussie over de plaats van rehabilitatie in het Nederlandse bestel. Ik stelde in mijn bijdrage twee vragen. De eerste vraag ging over de vitaliteit van de Nederlandse rehabilitatiebeweging. Zijn we inmiddels, na zo'n 15 jaar, gesetteld in het zorgbestel of moeten we onze plaats nog steeds bevechten? Ik stelde dat rehabilitatie als benadering inmiddels een vaste plaats verworven heeft in de Nederlandse ggz, maar helaas nog niet als zorgaanbod. Het gebrek aan politieke consensus over de positie in het zorgbestel belemmert in belangrijke mate de implementatie. Dit gebrek is niet alleen zichtbaar op het niveau van het landelijke bestuur (regering en ministerie) maar ook op het niveau van de instellingsbesturen. Zolang instellingsbesturen rehabilitatie niet als een belangrijk onderdeel van hun zorgaanbod positioneren, zal de overheid er ook geen indicatiestelling en financiering aan koppelen. Andersom geldt ook: als de overheid rehabilitatie niet erkent als een belangrijke vorm van zorg bij herstel van ernstige psychiatrische aandoeningen, en een belangrijke vorm van ondersteuning bij terugkeer naar een leven als burger in de samenleving (community care), dan zullen de aanbieders van rehabilitatiediensten ook niet gestimuleerd worden deze naast behandeling als producten te omschrijven.

1-1-2004 - Jean Pierre Wilken
Editie 1 - 2004
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

REACTIE - Bla-bla-ggz - Over de noodzaak van begripsverduidelijking Een reactie op Wilma Boevink

'Wat moeten hulpverleners leren om in gesprek met de cliënt te blijven?' zo vroegen wij aan Wilma Boevink (Van Wel e.a. 2003, p. 126). Wij zijn verheugd dat Boevink hierop ingaat. Zij geeft aan dat een rehabilitatiewerker in staat moet zijn om volwassen om te gaan met de existentiële vragen van het leven, daarin anderen toe te laten en met de cliënt op een gelijkwaardige manier te zoeken naar antwoorden op die vragen. De ingewikkelde uitdaging is om gedetailleerd uit te werken wat er onder een goede rehabilitatiewerker en onder een goed rehabilitatieproces moet worden verstaan (Boevink 2003, p. 199). Om een stap verder te komen is het naar onze mening van groot belang om de kernbegrippen in de discussie te verhelderen. Zo roept de beschrijving van datgene waartoe een rehabilitatiewerker in staat moet zijn vragen op: Het kunnen omgaan met de existentiële vragen van het leven geldt toch ook voor veel andere hulpverleners? Wat onderscheidt een rehabilitatiewerker van andere hulpverleners? Wat beoogt rehabilitatie?

1-1-2004 - Tom van Wel, Bert Felling, Gerard de Valk en Gert Schijven
Editie 1 - 2004
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Recensie - Een oase voor Marokkanen

Recensie

1-1-2004 - Jim Keiler
Editie 1 - 2004
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

RECENSIE - Het dringendste werk van de wereld

Recensie

1-1-2004 - Marius Nuy
Editie 1 - 2004
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Redactioneel

Het proces van vermaatschappelijking van de geestelijke gezondheidszorg gaat in fasen. Aanvankelijk lag het accent op deïnstitutio-nalisering en extramuralisering. Kort daarop ging de aandacht ook uit naar ondersteuning bij het individuele rehabilitatieproces. En vervolgens groeide het besef dat maatschappelijke integratie een tweezijdig proces is; mensen met een psychische handicap kunnen weliswaar deelnemen aan allerlei rehabilitatiecursussen, de samenleving moet hen ook ruimte bieden en uitnodigen om te integreren. En dat laatste ligt ingewikkeld. Een verkeerde, stereotiepe en stigmatiserende beeldvorming is een van de oorzaken die hieraan ten grondslag ligt. In het openingsartikel ontrafelt Marleen Slebos-Eisinga een aantal misverstanden over de beeldvorming van mensen met psychische problemen. Zij geeft aan welke strategieën er bestaan om stigmatisering tegen te gaan en gaat in op een originele voorlichtingsstrategie die in Groningen werd bedacht en uitvoering kreeg. Het project is inmiddels afgerond, maar verdient navolging, in welke variant dan ook. In tegenstelling tot andere landen gaat er in Nederland betrekkelijk weinig aandacht uit naar het bestrijden van stigmatisering, en systematisch onderzoek naar succesvolle methoden om vooroordelen tegen te gaan is al helemaal ver te zoeken. Hier ligt een gevoelige snaar als het gaat om het bevorderen van de sociale integratie van mensen met psychische problemen. Dick Oudenampsen raakt in zijn artikel eveneens een gevoelig punt op dit gebied en stelt dat de ontmoeting tussen gehandicapte en niet-gehandicapte burgers grotendeels uitblijft. De kloof tussen de psychiatrie en algemene voorzieningen is nog steeds erg groot. Oudenampsen put hoop uit de theorie van het sociaal kapitaal omdat die aanknopingspunten biedt om gemeenschapszin en de sociale cohesie in de samenleving te bevorderen. Er dient een brug geslagen te worden tussen burgers met en zonder handicap, en de landelijke en gemeentelijke overheid heeft daar een belangrijke taak liggen. De toekomstige Wet op de maatschappelijke zorg kan in dat opzicht een impuls bieden, aldus de auteur, ook al zal niet iedereen die mening delen. Ouderen en mensen met een borderline-persoonlijkheidsstoornis zijn ondergeschoven doelgroepen in rehabilitatieprogramma's in de ggz. Ten onrechte, zo komt in deze Passage naar voren. Ouderen blijken in staat om na een klinisch verblijf binnen een jaar weer zelfstandig te wonen, met behulp van een consequent uitgevoerd rehabilitatieprogramma, zo beschrijven Bert-Jan Roosenschoon en zijn mede-auteurs. John Lardinois betoogt dat er geen beletsel is om mensen met een borderline-stoornis rehabilitatie te bieden: de verwachte regressie blijft uit en cliënten blijken in veel opzichten tevreden. Maar ook meer in het algemeen is er vaak de nodige weerstand te overwinnen om te gaan werken met een gerichte rehabilitatiemethodiek. Het praktijkvoorbeeld uit Zeeland verduidelijkt dat er meer komt kijken dan alleen scholing in de methodiek. Ondertussen groeit de 'bescheiden polemiek' over rehabilitatie die vorig jaar werd geopend. De begripsverwarring is nog niet ten einde, getuige de reacties in dit nummer. Jean Pierre Wilken gaat echter onverstoorbaar door met het verhelderen van gehanteerde definities over rehabilitatie en vraaggericht werken. Reageert u gerust!

1-1-2004 - Sonja van Rooijen
Editie 1 - 2004
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Rehabilitatie en vraaggericht werken - Over de kunst van vraagverheldering in relatie tot wensen en behoeften

Vraaggerichte zorg is in de mode. Het is een begrip dat door vrijwel iedere instelling tot sleutelwoord van beleid gemaakt is. Het past in een tijd waarbij de zorg als markt wordt gezien. De klant vraagt, de aanbieder levert. In de praktijk van de zorg weten we dat een belangrijk deel van het werk van de hulpverlener eruit bestaat om met een cliënt diens vraag duidelijk te krijgen. In deze bijdrage wordt beschreven hoe in rehabilitatiebenaderingen omgegaan wordt met vraaggericht werken. Vervolgens wordt beschreven hoe in de methodiek van het Systematisch Rehabilitatiegericht Handelen de vraag van de cliënt zich verhoudt tot wensen en zorgbehoeften.

1-1-2004 - Jean Pierre Wilken
Editie 1 - 2004
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Rehabilitatie voor ouderen in Hoogvliet - Toepassing van de IRB lijkt succesvol

De afdeling Hoogvliet is een klinische afdeling van 24 plaatsen voor rehabilitatie van ouderen van de Bavo RNO Groep te Rotterdam. Bijzonder is dat bij deze leeftijdsgroep de Individuele Rehabilitatie Benadering (IRB) wordt toegepast en dat de begeleiding erop gericht is dat de bewoners binnen een jaar een zelfstandiger woonsituatie verwerven. Er zijn in den lande weinig andere voorbeelden van een dergelijke consequente toepassing van de IRB bij ouderen. De afdeling lijkt succesvol.

1-1-2004 - Bert-Jan Roosenschoon, Cees Witsenburg en Anneke van Helden
Editie 1 - 2004
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Samenwerken is de kunst - Verschillen in de werkrelatie tussen cliënten met een borderline-persoonlijkheidsstoornis en schizofrenie

In de MFE-Rehabilitatie Almelo, onderdeel van Adhesie, wordt al een aantal jaren vanuit een rehabilitatievisie gewerkt met cliënten met een borderline-persoonlijkheidsstoornis. De ervaringen zijn positief. In dit artikel wordt de globale aanpak beschreven. Daarnaast worden resultaten van evaluatieonderzoek gepresenteerd. Hierbij ligt de focus op de verschillen in werkrelatie tussen cliënten met schizofrenie en met een borderline-persoonlijkheidsstoornis.

1-1-2004 - John Lardinois
Editie 1 - 2004
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

(H)erkenning van gezichten in een werkelijkheid die niet door iedereen gedeeld wordt - Verslag van het congres 'De vele gezichten van de gedeelde werkelijkheid' (1) georganiseerd door Cenzor, Centrum voor zorgcoördinatie OGGZ en rehabilitatie, op 10 oktober 2003 te Groningen

De suggestie die van de titel van dit congres uitgaat, is dat je op velerlei manieren naar de werkelijkheid kan kijken. Een waarheid die filosofen al lang geleden ontdekten, maar die eigenlijk een open deur is. Alleen als je in dit geval 'werkelijkheid' vervangt door 'hulpverleningswerkelijkheid', 'de werkelijkheid van de cliënt', of 'de maatschappelijke werkelijkheid' is een en ander minder triviaal. Het aantal vrijheidsgraden is dan beperkt. Het congres 'De vele gezichten van de gedeelde werkelijkheid' ging over hulpverleners die te maken hebben met speciale cliënten. Het ging over cliënten die geen cliënt willen zijn en 'lastig' zijn: voor zichzelf en de samenleving. Hulpverleners willen daarom een andere rol vervullen namelijk die van bondgenoot, kwartiermaker, politieagent of scharrelaar. En daarmee kwam er al gelijk een belangrijk dilemma op tafel: cliënten die daar niet mee uit de voeten kunnen, zijn een probleem voor de hulpverlening. Vooral als hulpverleners door de samenleving op zulke mensen af worden gestuurd vanwege de overlast die ze veroorzaken. Een samenleving die in deze tijd van economische neergang weinig 'ruimte' wil maken voor deze kwetsbare mensen.

1-1-2004 - Nico Marsman
Editie 1 - 2004
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Sociaal kapitaal - Investeren in het samenleven van gehandicapte en niet-gehandicapte burgers

De sociale integratie van burgers met een handicap is een naar mijn inziens verwaarloosd aspect van de vermaatschappelijking, maar is tevens de achilleshiel van het proces van vermaatschappelijking. De belangrijkste vraag is op welke wijze burgers met en zonder handicap elkaar (willen) ontmoeten. Of is er eerder sprake van vermijden? Ik ga daarbij uit van het perspectief van burgers en de mogelijkheden van andere partijen om initiatieven van burgers te ondersteunen en te versterken.

1-1-2004 - Dick Oudenampsen
Editie 1 - 2004
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

Placeholder image

Verstand van misverstand - Destigmatiserende beelden in de geestelijke gezondheidszorg

Een positieve beeldvorming is een van de voorwaarden om de integratie van mensen met een psychiatrische achtergrond te laten slagen. Met een foto-expositie gemaakt door ggz-cliënten is geprobeerd het bestaande beeld ten aanzien van 'de psychiatrie' te nuanceren. In het tweede deel van het artikel staat deze foto-expositie centraal. Het artikel start met een aantal stigmareducerende theorieën die de basis van de onderliggende methodiek vormen.

1-1-2004 - Marleen Slebos-Eisenga
Editie 1 - 2004
Participatie
  • Samenvatting

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • HTML

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

  • PDF

    Het voledige artikel is beschikbaar na het afnemen van een abonnement. Abonneren

WTA

WTA (Het Wetenschappelijk Tijdschrift voor Autisme) is een peerreviewed tijdschrift met als doelstelling het bevorderen van de verspreiding van wetenschappelijk gefundeerde kennis over het spectrum van autismestoornissen in het Nederlands taalgebied. De verbreding van het wetenschappelijk fundament is gericht op de verbetering van de positie van mensen met autisme in de samenleving in de meest brede zin van het woord.

Naar de website.



Ouderschapskennis

Ouderschapskennis, voor opvoedondersteuners en ouderbegeleiders, is een tijdschrift voor de studie van ouderschap en ouderschapsproblematiek. De redactie van Ouderschapskennis weet uit ervaring wat de dagelijkse dilemma’s op de werkvloer van ouders, ouderbegeleiders en opvoedondersteuners zijn.

Naar de website



Waardenwerk

Tijdschrift Waardenwerk richt zich op het onderzoeken en ondersteunen van werken aan waarden op drie, onderling samenhangende niveaus: het niveau van de persoonlijke bestaansethiek, het niveau van werk en professioneel handelen en het niveau van organiseren en besturen.

Naar de website



Participatie en Herstel

‘Participatie en Herstel’ is een voortzetting van het Tijdschrift voor Rehabilitatie en Herstel. Het richt zich op ondersteuning van maatschappelijk herstel, sociale inclusie en het tegengaan van maatschappelijke uitsluiting van mensen met een verslaving of met forensische problematiek.


Naar de website